2 lutego 1983 roku, na publicznym konsystorzu w Watykanie, arcybiskup Józef Glemp otrzymał godność kardynała prezbitera Świętego Rzymskiego Kościoła tytułu najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu (Santa Maria in Trastevere); poprzednio był to kościół tytularny jego poprzednika kardynała Wyszyńskiego i tam spoczywa też kardynał Stanisław Hozjusz, z kolei jego poprzednik na stolicy we Fromborku. Prymas Glemp wszedł zatem w szczególne grono najbliższych współpracowników papieża, został członkiem Kongregacji Kościołów Wschodnich. Papieskiej Rady do spraw Kultury, Papieskiej Rady „Iustitia et Pax” i Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a także honorowym członkiem Papieskiej Międzynarodowej Akademii Maryjnej. Jako przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski należał do Rady Konferencji Biskupów Europy (CCEE). Pełnił także godność honorowego przewodniczącego międzynarodowych spotkań „Ludzie i Religie”, organizowanych przez rzymską Wspólnotę Sant`Egidio.

      W Rzymie, z urzędu jako przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, wziął udział w kilku Synodach Biskupów, tak zwyczajnych jak i nadzwyczajnych. Jego wystąpienia zawsze były odnotowywane z dużą uwagą i często miały wpływ na generalne linie obrad oraz dyskusji synodalnej. Szczególnie cenna była jego inicjatywa opracowania nowej edycjiKatechizmu Kościoła Katolickiego, którego ostatnie wydanie związane było z Soborem Trydenckim. Uczestniczył także w Sympozjum Biskupów Europejskich oraz innych mniej formalnych spotkań biskupów Europy czy innych kontynentów, wnosząc swój twórczy wkład.

Podczas drugiej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski
– z Janem Pawłem II w ogrodzie prymasowskim w Warszawie,
17 czerwca 1983 roku

Ważną inicjatywą kardynała Józefa Glempa był II Polski Synod Plenarny odbyty w latach 1991-1999 (poprzedni miał miejsce w Polsce w okresie międzywojennym). Był jego przewodniczącym i koordynował prowadzone prace dyskusyjne, badawcze i programowe. Episkopat Polski pod przewodnictwem kardynała Glempa opracował program duszpasterstwa na okres dziesięciolecia przed Jubileuszem roku 2000. Prymas, obok swej szerokiej działalności w wymiarach narodowych i państwowych oraz społecznych, prowadził, jak każdy biskup, zwyczajne prace duszpasterskie i religijne. Wizytował parafie, przewodniczył i uczestniczył w bardzo wielu uroczystościach na terenie całego kraju, głosząc słowo Boże. Na czoło wysuwają się doroczne uroczystości ku czci św. Stanisława biskupa i męczennika w Krakowie, św. Wojciecha w Gnieźnie, trzy główne uroczystości na Jasnej Górze (3 maja, 15 i 26 sierpnia). 

Podczas odwiedzin pacjentek w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie, fot. z początku lat 90.

Przewodniczył uroczystościom religijno-patriotycznym w kraju i zagranicą, m.in. narodowej pielgrzymce do Fatimy, rozpoczynającej peregrynację figury Matki Bożej Fatimskiej przez polskie diecezje (1995); narodowym pielgrzymkom jubileuszowym do Ziemi Świętej i do Rzymu (2000); jubileuszowej pielgrzymce Polonii do Lourdes w 2008 r.; obchodom pięćdziesięciolecia bitwy pod Monte Cassino (1994), jubileuszy duszpasterstwa polskiego (we Francji, w Anglii i Walii, w Niemczech, w Austrii, w Szwajcarii, w USA i we Włoszech), pięćdziesięciolecia Ligii Katolickiej w USA, dwusetnej rocznicy powstania Mazurka Dąbrowskiego w Reggio Emilia we Włoszech, dwóchsetlecia Konstytucji 3 Maja, czterechsetlecia stołeczności Warszawy, dwóchsetlecia diecezji warszawskiej, pięćdziesięciolecia powstania w getcie warszawskim i powstania warszawskiego; oraz powtórnym pogrzebom: Ignacego Jana Paderewskiego, króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, generała Władysława Sikorskiego, prezydenta Ignacego Mościckiego, obchodom tysiąclecia śmierci św. Wojciecha w różnych polskich diecezjach i wielu uroczystościom w sanktuarium Maryjnym na Jasnej Górze; uczestniczył także w obchodach Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 w polskich metropoliach i diecezjach, a w lipcu tegoż roku dokonał poświęcenia polskiego cmentarza wojennego w Katyniu. Przypominając o niezrealizowanym postanowieniu twórców Konstytucji 3 maja, zainicjował budowę świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie jako wotum narodu polskiego za dar odzyskanej wolności.

Pierwsze spotkanie wszystkich biskupów Europy po upadku komunizmu. Specjalna sesja Synodu Biskupów dla Europy, listopad – grudzień 1991 roku. W pierwszym rzędzie pośrodku – kardynał Joseph Ratzinger, w drugim rzędzie od prawej –kardynał Józef Glemp, obok – kardynał Jean-Marie Lustiger z Paryża

     Podczas swej posługi kardynał Józef Glemp konsekrował kilkudziesięciu biskupów ordynariuszy czy był ich współkonsekratorem. Przewodniczył także obrzędom pogrzebowym licznych biskupów oraz osobistości świata polityki, nauki i kultury. Na terenie kraju, a także poza granicami, odbywał liczne spotkania z duchownymi i świeckimi z bardzo różnych grup społecznych, politycznych, kulturowych czy zawodowych. Spotykał się z wieloma wybitnymi osobistościami życia publicznego i politycznego z całego świata, m.in. z królem Hiszpanii Juanem Carlosem, Belgii – Baudouinem, Norwegii – Olafem, Szwecji – Carlem Gustavem, z prezydentami: USA – George’em Bushem i George’em W. Bushem, Francji – Jacques Chirakiem i François Mitterandem, Portugalii – Mario Soaresem, Włoch – Sandro Pertinim i Oscarem Luigim Scalfaro, z premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher i z sekretarzem generalnym ONZ Javierem Pérez de Cuéllarem, a także z Michaiłem Gorbaczowem oraz Matką Teresą z Kalkuty, Bratem Rogerem z Taizé, patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem I, patriarchą Rosji Aleksym II i patriarchą Rumunii Teoktystem. W grudniu 2008 r. reprezentował Episkopat Polski na uroczystości pogrzebu patriarchy Aleksego II w Moskwie.

      Jako duchowy opiekun polskiej emigracji Prymas Glemp odwiedzał środowiska polonijne w różnych krajach świata. Był z wizytą duszpasterską m.in. w Argentynie (1984, 2005) i w Brazylii (1984), w Belgii (1987), w Norwegii i w Szwecji (1987), w Irlandii (1988), w Australii i w Nowej Zelandii (1988), w Rumunii (1992), w Kazachstanie (1992, 2000), w Meksyku (1993), w Szwajcarii (1994, 2000), w Republice Południowej Afryki (1998), a także w Zachodniej i Wschodniej Syberii (1999). Wielokrotnie gościł w ośrodkach duszpasterstwa polonijnego we Francji, w Wielkiej Brytanii, w USA, w Kanadzie, w Austrii, w Niemczech, w Belgii, w Hiszpanii, w ZSRR, a następnie w Rosji. Odwiedził Czechy, Słowację, Grecję, Finlandię, Danię, Portugalię, Białoruś, Węgry, Maltę, Luksemburg, Litwę, Łotwę, Mołdawię i Ukrainę. Odwiedził również polskich misjonarzy pracujących w Algierii i na Wybrzeżu Kości Słoniowej (1987) oraz polskie karmelitanki bose w północnej Norwegii (1996, 2000) i członków polskiej wyprawy polarnej w ośrodku badawczym za Kołem Podbiegunowym na Spitsbergenie (1996). W roku 1998 poprowadził ulicami Sankt Petersburga pierwszą od czasu rewolucji październikowej procesję Bożego Ciała. Ze szczególnym oddaniem zabiegał o poprawę losów Polonii na Wschodzie (w krajach byłego Związku Radzieckiego), z jego też inicjatywy i osobistych starań stanął pierwszy krzyż w Lesie Katyńskim. Jako członek kolegium kardynalskiego i watykańskich dykasterii często bywał w Rzymie, a także uczestniczył w synodach biskupów. Otaczał troską Polskie Seminarium Duchowne w Paryżu i polskie instytucje w Wiecznym Mieście.

Prymas Polski na fotografii z 1991 roku

  Najważniejszą uroczystością, a zarazem podjęciem najzacniejszego gościa była dla kardynała Józefa Glempa – u początków jego posługi – wizyta Jana Pawła III w czerwcu 1983 rok, z okazji 600-lecia pobytu obrazu Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Było to wielkie wydarzenie na miarę światową, mimo że papież już po raz drugi odwiedzał swoją ojczyznę znaczoną nadal znamionami stanu wojennego. Także później towarzyszył Janowi Pawłowi II podczas wszystkich kolejnych pielgrzymek do Polski w 1987, 1991, 1995, 1997, 1999 i 2002 roku. Sam był głównym koordynatorem ich programów i przebiegu. Towarzyszył papieżowi także podczas kilkunastu pielgrzymek zagranicznych, m.in. w Hiszpanii, we Francji, w Austrii, na Węgrzech, na Litwie i Łotwie, na Słowacji oraz w Berlinie. Brał udział w Światowych Dniach Młodzieży na Jasnej Górze, w Paryżu, w Toronto i w Kolonii. Był organizatorem i witał w Polsce Benedykta XVI podczas jego pielgrzymki w 2006 roku.

(na podstawie artykułu ks. A. Dziuby, Dwadzieścia lat posługi prymasowskiej kardynała Józefa Glempa)